Şeirlər

Samuil Marşak. “Nəzakət dərsi”

Tərcüməçi İsa İsmayılzadə 

 

 

Beş-altı yaşlı ayını

Öyrətdilər bala-bala –

Bəlkə о da "adam" ola: -

Yaxşı-yaxşı qulaq as!

Qonaqlıqda Olmaz

Nə çığırmaq, nə bağırmaq.

Tanışları görən tək

Tezcə baş əyəsən gərək;

Çıxarasan papağmı,

Yeriyəndə heç kəsin

Əzməyəsən ayağını,

Birələri qapmayasan,

Dörd ayaqla çapmayasan!.. 

Marçıldatma ağzını,

Əsnəməkdən gözünü çək!

Əsnəyəndə pəncəni

Ağzına tutasan gərək! 

Üzüyola mehriban ol,

Yolu kəsmə, söz qanan ol,

Qocalara hörmət elə; 

Hərdən ayı nənəni də

Dumanda, şaxtada, çəndə

Evə ötür gülər üzlə. 

Hə... ayıya bax, beləcə

Dərs verdilər gündüz, gecə. 

Dərsin xeyri olmadı,

Ayı lələ ayılıqdan qalmadı.

Qonşulara - ayılara,

Tülkülərə baş əydi,

Tanışları görən tək

Yer verərək,

Üstəlik,

Çıxardı papağını,

Tanış olmayanların

Tapdadı ayağını. 

Harda aşdı –

Orda başdı,

Ot-əncəri tapdaladı,

Başına min oyun açdı. 

Metrolarda harın-harın

Hara gəldi atlanırdı.

Qocaların, qarılarm

Qabırğası çatlayırdı. 

Beş-altı yaşlı ayını

Öyrətdilər, bax beləcə,

Əbəs yerə gündüz-gecə -

Dərsin xeyri olmadı,

Ayı lələ ayılıqdan qalmadı.