Şeirlər

İvan Krılov. “Hünü və çoban”

Tərcümə edəni Mirmehdi Seyidzadə


 
Güvənib itlərə yatmışdı çoban,
Çıxdı kol-kos arasından bir ilan.
Sürünürdü о zəhər saçmaq üçün,
Çobanı məhv eləyib sancmaq üçün.
Bir kiçik ağcaqanad gördü bunu,
Var gücüylə çobanı sancdı hünü.
Diksinib birdən oyandı yuxudan...
Tutdu əvvəl hününü, əzdi çoban.
Sonra da məhv elədi qıvrılanı,
О zəhər saçmağa gələn ilanı.
Az deyildir belə timsallar, əgər,
Güclüyə yaxşılıq etsə nə qədər.
Gücsüzü məhv edəcək güclü yenə,
Hününün halı bir ibrətdi sənə.