Bir gün dələ o budaqdan-bu budağa tullanarkən qəfil yuxulu canavarın üstünə düşür. Canavar dik atılır, hirslənir və istəyir dələni yesin. Dələ yalvarır:

- Burax məni.

Canavar deyir:

- Yaxşı mən səni buraxaram, amma sən mənə de görüm, siz dələlər niyə belə şənsiniz? Mən həmişə darıxıram, ürəyim sıxılır. Amma siz orda, yuxarıda oynayırsınız, tullanıb əylənirsiniz.

Dələ cavab verir:

- Burax məni, mən qalxım ağaca ordan sənə deyəcəm. Yoxa belə mən qorxuram.

Canavar dələni buraxır. Dələ ağaca dırmaşıb deyir:

- Sənin qəzəbin qəlbini yandırır, ona görə də sən sıxılırsan. Amma biz heç kimə pislik eləmirik, ona görə də biz həmişə şənik.