Molla bir nəfərlə yol yoldaşı olur. Şəhərdən ikisi şərikli bir qab qatıq alırlar. Yolun yarısında əyləşib nahar eləməyə başlayırlar.

Yoldaşı cibindən bir az qənd ovuntusu çıxarıb deyir:

– Mən öz tərəfimə qənd tökəcəyəm.

Molla: – Olmaz ki, onu hər tərəfə tökəsən?

Yoldaşı: – Yox, öz tərəfimə tökəcəyəm.

Molla: – Adamsan, çıxart hər tərəfə tök!

Yoldaşı inad eləyir ki: “Olmaz! Öz tərəfimə tökəcəyəm”.

Molla acıqlanıb cibindən bir şüşə zeytun yağı çıxardıb deyir:

– Mən də öz tərəfimə zeytun yağı tökəcəyəm.

Yoldaşı: – Molla, dayan! Nə qayırırsan? Heç qatığa da zeytun yağı tökərlər?

Molla: – Sənə nə var? Öz tərəfimə tökürəm də...

Yoldaşı: – Molla, axı o yağ duru bir şeydi, axıb bu tərəfə də gələcək.

Molla: – Bilmirəm. Mənə dəxli yoxdu. Ya qəndi qabın hər tərəfinə tök, ya da mən öz tərəfimə zeytun yağı tökürəm.