Afrika və Cənubi Asiyanın tropiklərində kiçik, dördayaqlı canlılar- panqolinlər yaşayır. 

Cəmi 5-7 növü var. Kiçik gözləri və az nəzərə çarpan qulaqları, kiçik, uzanmış başları var. Qısa pəncələrin köməyi ilə torpağı və termit kurqanlarını yıxırlar. Güclü quyruğu bu heyvanlara ağaclara dırmaşmağa və təhlükə anında özlərini örtməyə kömək edir.

Onların bütün bədəni, qarın və boğaz istisna olmaqla, üçbucaqlı və ya dördbucaqlı formada olan sümük lövhələri ilə örtülmüşdür, xarici kənarları çox itidir. 

Təhlükədə olanda, panqolin kirpi kimi topa çevrilir, ağzını pəncələri arasında gizlədir və quyruğu ilə örtülür. Panqolinin onu bükülmüş vəziyyətdə saxlayan əzələləri o qədər güclüdür ki, çətin ki, hər hansı bir yırtıcı bu "qabığı" ​​"aça bilsin". 

Qarışqalarla qidalanan digər heyvanlar kimi, panqolinlərin heç dişləri yoxdur, lakin uzun dilləri var - bədən uzunluğunun təxminən dörddə biri.

Dişinin yuvada dünyaya gətirdiyi yeganə balası böyüyəndə ana onu kürəyində və ya quyruğunda daşımağa başlayır. Beləliklə, onlar termit kurqanından termit təpəsinə səyahət edirlər, pulcuqları bir-birinə qarşı xışıltı ilə hərəkət edir. Təhlükə halında, qayğıkeş valideyin əvvəlcə uşağını ön pəncələri ilə tutur və qarnına sıxır.