Şeirlər

Zahid Xəlil. Gecə xoruzu

Gecənin sükutunu

Yarır bir inqa səsi.

O nə qarğa səsidi,

Nə bülbül zənguləsi.

 

 

O Zaurdu istəyir

Bütün şəhər oyansın.

Bu qıvrımsaç oğlanın

Qulluğunda dayansın.

 

 

Tərs doğulub deyəsən,

Axşama kimi yatır.

Gecələr dik atılıb

Yatanları oyadır.

 

 

Hikkəsi çox böyükdü

Lap ürəkdən ağlayır.

Göz yaşı yanağında

Bulaq kimi çağlayır.

 

 

Bir anda sel yaranır

Zaurun göz yaşından

Ata siqaret çəkir

Tüstü çıxır başından.

 

 

Heç yorulmaq bilməyir

Uşaq elə ağlayır.

Nənə xəcalətindən

Dizini qucaqlayır.

 

 

Qonşular döyəcləyir

Qapını taqqataraq:

-İnsafınız yoxdumu

Qoyun azacıq yataq.

 

 

Sabah dərsə gedəcək,

Yata bilmir uşaqlar.

Bir az da belə getsə

Kar olacaq qulaqlar.

 

 

Bu gecə xoruzunun

Dayandırın səsini.

Zəhləmizi tökməsin,

Kəssin zənguləsini.

 

 

Elə ağlayır, ancaq

Nə ar bilir, nə ayıb,

Tez olun, su gətirin,

İşləri xarablayıb.

 

 

Götürüb bu uşağı,

İsti suya saldılar.

O gombul yanağından

Bir öpüş də aldılar.

 

 

Gecə xoruzu yatdı,

Aləmə nur saçıldı.

Bircə anda hamının

Qırışığı açıldı.