Şeirlər

Abdulla Şaiq. Məktəbdə

Qonşumuzun oğlu Muradı, ata,

Qoydu keçən gün atası məktəbə.

Sən də gedib çanta, kitab al mənə,

Qoy, ata can, mən də gedim məktəbə.

 

Dünən gedib məktəbi mən, görmüşəm,

Ay, nə qədər yoldaşlarım var, ata!

Bəyənmişəm məktəbi, çox sevmişəm,

Gəl məni də məktəbə qoy, ay ata!

 

Müəllimə söyləyir idi nələr...

Necə isti, soyuq yerlər var, deyir.

Ay ata, dünyada var imiş nələr?

Yağış, duman nədən olur söyləyir.

 

Şəkil çəkirdilər uşaqlar, ata,

Mən də baxırdım: biri orman çəkir,

Biri çəkir at, biri ovçu, tula,

Biri daxma, biri dəyirman çəkir.

 

Sonra müəllim hamısın oxutdu,

Pəncərədən gördü, çağırdı məni.

İskamyada, ay ata can, oturtdu.

Dedi: - Atan məktəbə qoysun səni.