Bir dəstə təzə çiçək

Qoyulmuşdu güldana.

Evdə ətir saçırdı

Tər çiçəklər hər yana.

 

Maraqla yaxınlaşdı

Güldana kiçik Gülər.

Qızın xoşuna gəldi

Rəngbərəng incə güllər.

 

 

Yalvardı anasına

Qızcığaz dönə-dönə:

- Ana götür güldandan

O gülləri ver mənə.

 

Ana dedi: Güldanın 

Qabağında dayan bax!

Qızım, evdə nə görsə,

Əl atmaz ona uşaq.

 

Öz sözünün üstündə

Gülər inadla durdu,

Dirənib, ayağını

O tez-tez yerə vurdu.

 

Ana gülü vermədi,

Dedi: - Sus, Gülər, bəsdir

Özünü nahaq yorma,

Bu inadın əbəsdir.

 

Qızı kövrəkləndirdi

Anasının sözləri

Həyəcandan yaşardı,

Onun qara gözləri.

 

- Beş günlükdür bu güllər!

Gəl, qızın ürəyini

Sındırma, ay Münəvvər.

 

Ana dedi: - Bilirəm.

Solub gedər gül-çiçək...

 

Gülü versəm, bir anlıq,

Qızım olar sevincək;

Lakin bu şıltaqlığı

Çıxmaz onun yadından.

Gülər ömrü boyunca

Dönməz öz inadından.

 

 

 

 

 

 

27.09.2022