Əli Tudə. Yaşayanlar görəcəkdir
Qarabağın yaylağını
Meşə örtmüş duman kimi.
Mən gəzirəm qucağını
Bir vəfalı mehman kimi.
Parçalanmış ana torpaq
Bu Qarabağ, o Qaradağ.
Lal sərhəddə Araz ancaq
Haray çəkir insan kimi.
Vətən qızı gözüyaşlı,
Dağlar uca, yollar daşlı.
Yenə dərdim həddən aşdı,
Dalğalandı ümman kimi.
Bir yaranmış Azərbaycan!
Ayırsa da onu zaman,
Görəcəkdir hər yaşayan
Bu ölkəni bir can kimi.
