Bir gün qoyunla keçi meşəyə otlamağa getdilər. Gəzdilər-gəzdilər və sonda azdılar. Meşənin qalınlığında gördülər ki, canavarlar od qalayıb yemək bişirir. 

Keçi sakitcə qoyuna dedi:

-Neynəyək dostum? Deyəsən, azmışıq. İndi bizi ac canavarlar yeyəcək.

Qoyun daha da astadan dedi:

-Gəl ağaca dırmaşaq, orada bizi tapa bilməzlər.

Keçi ilə qoyun sakitcə ağaca dırmaşdılar. Dırmaşdılar-dırmaşdılar ağacın ən yuxarısına çatdılar. Birdən budaq qırıldı və qoyun kəllə-mayallaq olub düz canavarların yemək bişirdiyi yerə düşdü. Qorxudan mələməyə başladı.

-Meee-eee-eee.

Qəfil guppultudan canavarlar qorxdu, qabları aşırdıb, alovu tapdalayıb, hərəsi bir tərəfə qaçdı.

Qoyun yerdən qalxıb keçiyə dedi:

-Düş ağacdan keçi!  Gör necə cəsuram. Məndən canavarlar da qorxur. Meee-eee-eee.