Tofiq Mahmud. Dağ kəndində yaşayırıq
Gözəl, sərin
Dağ kəndində yaşayırıq.
Bu kəndi biz
Ən uca bir yer sayırıq.
Yanımızdan
Karvan – karvan bulud ötür,
Çox yaxındır –
Əllərini uzat, götür.
Məktəbimiz
Uçurumun kənarında. –
Gözəl olur
Bahar, payız aylarında ,
Tənəffüsdə
Biz baxırıq pəncərədən,
Gözümüzü
Çəkməyirik dağ – dərədən .
Bir çay axır –
Dağları sahillərə inci səpir.
Ağaclar var dərələrdə -
Hər birisi kibrit çöpü...
Meşələrdən
Yayda odun daşıyırıq.
Axı sərin
Dağ kəndində yaşayırıq.
Bir qonaqdır
Yağış burda, şimşək burda.
Gəzən olsa –
Tapar min – min çiçək burda.
Bir də gördün, dərs zamanı
Bulud tutdu
Başdan – başa asimanı.
Göy gurladı –
Götürmədi heyrət bizi,
Yenə keçdik dərsimizi.
Gəzsən əgər,
Bu dağ, çəmən –
Kitab qədər bilik verər!
Gözəl keçir –
Sərt olsa da qış ayları,
Yol gedirik
Yara – yara dümağ qarı.
Qarışanda bir – birinə
Ay işığı, qar işığı –
On qat artır
Kəndimizin yaraşığı.
Açıq olur
Axşam üstü bizim klub.
Gəlir kino,
Gəlir qəzet, gəlir məktub
Fəxr edirik –
Dağ kəndində yaşayırıq.
Bu kəndi biz
Ən uca bir yer sayırıq.