Şeirlər

Rafiq Yusifoğlu. Əsl dost

- Deyin görək, uşaqlar,
Əsl dost necə olar?
 
- Vüqar mənim dostumdur, -
Sözə başladı İdris, -
 
Dərslər çətin olanda
Birgə öyrənirik biz.
 
Vüsal dedi: - Müəllim,
Çox razıyam Lalədən.
 
Onun kimi yaxşı dost
Görməmişəm hələ mən.
 
Növbətçiydim sinifdə,
Xəstəydi o gün anam.
 
Gəlib məni çağırdı
Kiçik qardaşım İnam.
 
O gün mənim yerimə
Lalə növbətçi qaldı.
 
Sinfin bütün qayğısın
O öz üstünə aldı.
 
- Qurtarmışdı dəftərim, 
Sonra dilləndi Lalə, 
Mağazada tapmadım,
Yollandım İdrisgilə.
 
Gətirdi xeyli dəftər.
Dedi: "Qurbandır sənə!"
Dedim: "Sağ ol, ay İdris,
Biri lazımdır mənə".
 
Sonra Etibar müəllim
Dedi gülümsəyərək:
- Dost dostundan heç nəyi
Əsirgəməsin gərək.
 
Zəng vuruldu, müəllim
Sinifdən çıxdı çölə.
 
Dostluqdan danışırdı
Balaca dostlar hələ.
 
Lövhəyə belə yazdı
Tənəffüsdə Cavanşir:
 
Kimin ki, dostu yoxdur,
Çətindir onun işi.