Fikrət Sadıq. Çanaqlı bağa ilə qurbağa
Bir çanaqlı
Çağa bağa
Girdi bağa,
Oynamağa.
Bir qurbağa
Onu görüb
Qoydu lağa:
— Buna bax, a!
Buna bax, a!
Әynindәki
Qına bax, a!
Yaman qorxdu,
Çağa bağa.
Elә qaldı
Baxa-baxa.
Sonra dedi:
— Sən dә bağa,
Mәn dә bağa.
Tәkcә «qur»un
Artıqdı, һa!
Çox döşünә
Döymә, qağa!
Quruldama
Lovğa-lovğa.
