Şənbə günü idi. Maşa Paşanı ad gününə dəvət etmişdi.

 

Bütün qonaqlar saat 3-ə dəvət olunmuşdular, lakin Paşa hamıdan tez gəlməyi qərara aldı. Ev sahibəsi onu səhər saatlarında mənzilinin astanasında görəndə bir qədər təəccübləndi, lakin Paşa ona köməyə gəldiyini söylədi. Maşa Paşanın tez gəlişini xoş qarşıladı, lakin başına gələcəklərdən heç xəbəri yox idi...

 

Mətbəxi xoş ətir bürümüşdü: bütün ocaqlarda nə isə qaynayıb-qovrulurdu, masa qab-qacaqla dolu idi, pəncərələr dumanla örtülmüşdü. Paşa başı çıxan bir insan kimi diqqətlə ətrafa nəzər yetirib dərhal təklif etdi:

 

- Gəl, başlanğıc kimi, acqarına işləməmək üçün bir çay içək, sonra işə başlayaq!

 

Maşa bir az təəccübləndi, lakin könüllü köməkçisinin sözünü geri çevirmədi.

 

Çaydan sonra Paşa əllərini bərkdən bir-birinə vurub sevincli səslə dedi:

 

- Yaxşı, başlayaq!

 

- Kartofdan başlayaq! - Maşa tez təklif etdi. - Kartofun qabığını soymaq lazımdır.

 

- Ah, kartofla... - Paşa heyfislənərək cavab verdi. – Başqa yeyiləcək bir şey yoxdur?

 

- Yeyiləcək? Budur, salat, bəlkə bəzəyək ...

 

- Oh, bax bu yaxşıdır! – Paşa sevindi.

 

Maşa salat qabını göstərdi və kartofu özü soymağa başladı. Bir müddət sonra Paşanın razı səsini eşitdi:  

 

- Salat əladır! Bundan sonra nə etməliyik?

 

- Sonra kolbasanı doğramaq, daha sonra çuğunduru mayonezlə qarışdırıb, ədviyyat əlavə etmək lazımdır.

 

- Mükəmməl! – Paşa sevindi və dərhal işə başladı.

 

Sonra əlavə etdi:

 

- Maşa, kartof bişdi. Onları boşaltmaq lazımdır. Bəs çörək hardadır? Ver onu dilimlərə doğrayım.

 

- Soyuducunun üstündəki çörək qabında.

 

- Hə, görürəm! Bəs şirniyyat üçün nələriniz var? – Paşa ucadan soruşdu, çünki ev sahibəsi qonaq otağında boşqabları düzürdü.

 

- Tort! Pəncərədən biskvitləri götür, orada iki qutu qatılaşdırılmış süd də var. Onunla tortları yağla və bir-birinin üstünə yığ. Boşalan kimi gəlib tortu kremləyəcəm!

 

Mətbəxə qayıdan Maşa gördüklərindən heyrətlənərək qapıdaca donub qaldı: masa arxasında rahat oturan Paşa təzəcə bir qutu qatılaşdırılmış süd qutusunun üzərinə şəkər töküb, yeyib bitirmişdi. Çaşmış ev sahibəsinin qabağında birinci konserv qutusunu yeyib bitirmiş Paşa, boşqabdakı qaymağın da dadına baxaraq, ikinci qutudakı qatılaşdırılmış südü yeməyə başlamışdı.

 

- Yeri gəlmişkən, salatların pis deyil! Yaxşı hazırlayırsan! – Paşa ev sahibəsinin çaşmış baxışlarına fikir verməyərək başladı onu tərifləməyə. - Mən burada idim, onları bəzəyərkən bir az dadına baxdım: Olduqca yeməlidir! Kolbasa da pis deyil - təzədir. Bəli, mən ümumiyyətlə yeməyi çox sevirəm, xüsusən dadlıdırsa!

 

Yalnız indi Maşa tam ümidsizlik içində mətbəxdə yeməklərdən yalnız duz, istiot və kiçik bir şüşə sirkə qaldığını gördü (Paşa xardalı da qara çörəyə yayaraq yeyib bitirmişdi).

 

-Yalnız, bilirsən, məni nə maraqlandırır, - Paşa qarnını sığallayaraq fikirli dedi. - Aclıqdandır, yəqin ki... Bəs nə vaxt bir şey yeyəcəyik? – deyə ev sahibəsinə üz tutaraq soruşdu.

29.11.2021