Şeirlər

Xeyrulla Xayal. Futbol

Xırda fışdırığa üfürər hakim,

Ən qədim musiqi dinər bəlkə də.

Top oyuna daxil olunan kimi,

Sanki yer də, göy də hərəkət edər.

 

Bütün dünya boyu hərlənir kürə,

Hamı uşaq-böyük düşüb dalınca.

Qapıdan qovular, qapıya girər –

Dünya bir balaca topun girinci.

 

Salar min azara bu girdə sovxa,

Ürəyi acıqdan partlayan olur.

Oynayan dəlidir, dəlidir baxan,

Dərdi sevinc qədər vurulan qolun.

 

Kiməsə şöhrətdir, kiməsə qazanc,

Kimisə qaldırar zirvəyə qədər.

Kiməsə məyusluq gətirər ancaq,

Yıxar, həmişəlik zədələyər də.

 

Hərlənir, fırlanır, kürə dayanmır,

Boşalmır dünyada stadionlar,

Ayaqı yer tutan körpə dadanır,

Qatılır oyuna indi qadınlar.

 

“Axı nə mənası bu top qovmağın”, 

Deyib bu oyunu qarğıyan da var.

Oyunda bir məna axtaran oğlan,

Özünü üzərsən, başın ağrıyar!

 

Baxın elə bizim yer kürəsinə,

Yaranan günündən hərlənir o da.

Nə dərin bir məna bunda görürsən? 
Onu da qovan var bu Kainatda!

 

Dolub-boşalmada stadionlar,

Hamı oyunsevər, bir fitə bənddir.

Tanrıdan min nemət alıb dadanlar,

Nədənsə futbolu seçib bəyəndi.