Məkan zaman beşiyidir,
Bu beşikdə yatanlar var.
Məkan zaman beşiyidir,
Son mənzilə çatanlar var.

Beşik böyük, bəzən kiçik,
Beşik isti, bəzən soyuq.
Körpələrin biri yatmış,
Bəzən olur biri ayıq.

Gecə-gündüz fırlandıqca,
Bu beşikdən qopanacan
İkiəlli tutmalıyıq, -
Məkan zaman beşiyidir.

Bu beşikdə nələr olur?
Kimlər yatır zaman-zaman?
Biri gəlir, biri gedir,
Bu gərdişə tabe insan!

Biz zamana ad qoymuşuq
Tarixləri yaza-yaza,
Bəzən olub heç saymışıq
Yazılanı poza-poza.

Bax, beləcə bu məkanda
Zaman-zaman yaşamışıq,
Göyə daşlar ata-ata,
Özümüz də daş olmuşuq.

Məkan zaman beşiyidir,
Hər ikisi bizə gərək.
Elə ağac əkək ki, biz
Meyvəsini dərə bilək.