Zahid Xəlil. Güzgü
Dovşan yoldan bir güzgü tapdı. Güzgüdə özünü görüb elə bildi ki, şəkildi.
—Qəşəng bir şəkil tapmışam, lap qəşəng! Deyə səs-küy saldı. Ceyran güzgünü alıb baxdı:
—Doğrudan da gözəldir. Siz bir onun buynuzlarına baxın. Lap mənimkinə oxşayır. Gözlərinə söz ola bilməz!
Canavar güzgünü qapıb aldı.
—Bəri ver görüm, — deyə ceyranın üstünə qışqırdı.
Canavar xeyli baxıb dedi:
—Hm, gözəl olmağına sözüm yoxdur, amma yırtıcıya oxşayır.
O güzgünü ilana verdi. İlan baxıb dedi:
—Ay aman, məgər siz onun dişlərinin dibindəki zəhərə fıkir vermirsiniz? Bu saat o, hamını çala bilər.
Meymun güzgünü ilanın əlindən qapdı və diqqətlə baxmağa başladı. Xeyli baxandan sonra qışqırdı:
— Belə çirkin heyvanın şəklini hələ bir əlinizə də alırsınız? — deyib güzgünü dərəyə tulladı.
Güzgü sındı, hekayə də qurtardı.
09.06.2022