Sünbülqıran sincabların yaxın qohumudur. Onlar böyük koloniyalar şəklində yaşayır və yeraltı yuvalar qazırlar.  

Nə qədər qəribə olsa da, buqələmunun rəngi ətraf mühitdəki rənglərdən heç də asılı deyil. Buqələmunun dərisi şəffafdır. Onun altında qara, qırmızı və sarı hüceyrələr var. Onlar sıxılanda, yaxud boşalanda adamda elə təəsürat yaranır ki, guya buqələmun öz rəngini dəyişdi.   

Marmotlar xarakterik olaraq qısa, lakin möhkəm ayaqları, qazmağa yaxşı kömək edən genişlənmiş pəncələri, iri başları və kəsici dişləri olan iri gəmiricilərdir. Bu ot yeyənlər yayda aktivdirlər, tez-tez qrup halında olurlar.   

Xarici görünüşcə quru qurbağası ilə adi qurbağa bir-birinə oxşardır, ancaq onların arasında həm orqanizminin quruluşunda, həm də yaşayış tərzində fərq var. Quru qurbağasının torpaq rəngində, qırışmış, ziyilli dərisi var və arxa ayaqları bir qədər qısadır; onların dişi yoxdur və bir qayda olaraq, quru qurbağası adi qurbağadan böyük və güclüdür. Adi qurbağaların dərisi hamardır, əsasən, yaşıl rəngə çalır, onların dişi var və ömürlərinin böyük hissəsini suda keçirir. Quru qurbağası da suda yaşaya bilir, ancaq iqlim lazımi qədər rütubətlidirsə, o, quru həyatına üstünlük verir.   

Hollandiyanın “Kral çiçək bağı” kimi tanınan “Kökenhof” parkı (Keukenhof) – dünya üzrə ən böyük və ən gözəl çiçək bağıdır.   

Sifaka  Madaqaskarın yarpaqlı və həmişəyaşıl meşələrində rast gəlinən, Indriidae ailəsinə aid olan orta ölçülü lemura bənzər primatdır.