Biri vardı, biri yoxdu, Aylin adında balaca bir qız vardı. Bu qızın ad günündə babası ona bir planşet hədiyyə etdi. Planşetin çəhrayı rəngdə korpusu, güzgü kimi ekranı vardı. Kənarlarını rəngbərəng oyun düyməciklərini bəzəyirdi. 

Nəhayət, gecə saat birə yaxın adanı keçdik; bizə hey elə gəlirdi ki, sal çox yavaş hərəkət edir. Əgər bizə bir qayıq rast gəlsəydi, öz qayığımıza minib İllinoys sahilinə üzəcəkdik; amma, yaxşı ki, bircə qayıqla belə rastlaşmadıq, çünki biz nə tüfəngi, nə tilovu, nə də yemək üçün bir şey qayığa qoymamışdıq. Elə tələsmişdik ki, bütün bunlar haqqında düşütıməyə belə vaxtımız olmamışdı. Bütün şeyləri salın üstündə aparmaq isə, əlbəttə, o qədər də ağıllı iş deyildi. 

​Kеçmiş əyyamda bir pаdşah vаrmış. О, adamlаrın söz-söhbətini dinləmək üçün qulluqçulаrını, vəzir-vəkillərini şəhərə gəzməyə göndərərmiş.

- İçəri gəl, - deyə qadın cavab verdi, mən də içəri keçdim.  

Appi yolu qədim zamanlarda regina viarum və ya “yollar kraliçası” kimi tanınan böyük Roma yollarının ən qədimi və ən məşhurudur. Appi yolu (lat. Via Appia) – Romada ilk dəfə çaydaşı ilə döşənmiş yoldur. 

Səhər yeməyindən sonra ölü haqqında və onun necə öldürüldüyü barədə söhbət açmaq həvəsinə düşdüm, ancaq Cim söhbət etmək istəmədi. O dedi ki, bununla bədlik gətirə bilərik, bundan başqa, ölü gecələr bizim yanımıza gələ bilər, axı dəfn olunmayan adam, dəfn edilib öz yerində sakitcə yatan adama nisbətən daha tez hər tərəfə baş soxa bilər.